نوروفیدبک یکی ازروش های درمانی روانشناسی واز زیرشاخه های بیوفیدبک می باشد و در واقع،روشی است که با استفاده ازدستگاه کامپیوتری، می‌توان اقدام به تنظیم کردن و مدیریت فعالیت‌های مغز کرده و به این طریق، کارکرد آن را بهبود بخشید.

ما در حالت عادی قادر به کنترل و تغییرامواج مغز خود نیستیم؛ زیرا نسبت به این امواج آگاهی نداریم. در روش درمانی نوروفیدبک، سعی می‌شود تا این آگاهی از طریق ارائۀ فیدبک‌های بسیار سریع (چند هزارم ثانیه) به فرد ایجاد شود. همچنان که این تمرین ادامه می‌یابد، مغز یاد می‌گیرد که چگونه به تولید بیشتر امواجی بپردازد که منجر به عملکرد بهتر می‌شود.

این هدف تنها در صورت شرکت مکرردرجلسات درمانی نوروفیدبک قابل دست‌یابی است و می‌توان با استفاده از تجهیزات مخصوصِ ، دستگاه عصبی مرکزی را وادار به شناسایی و تنظیم فرکانس‌های امواج مغزی کرد.

از این روش درمانی درموارد زیر می توان استفاده کرد:

آسیب دیدگی و جراحت مغز، اوتیسم، تأخیردررشد،آسیب دیدگی نوزاد به هنگام تولد،سوء مصرف مواد، اختلالات شناختی مرتبط با سن مانند آلزایمر،میگرن،اضطراب، افسردگی ،اضطراب پس از ضایعه،اختلالات کم توجهی/بیش فعالی،اختلال یادگیری، اختلالات رفتاری، صرع ومختل شدن الگوی خواب یا بی خوابی و...

یک روش غیرتهاجمی که با استفاده از جریان های الکتریکی ضعیف،مغزرا ازطریق پوست سر به منظور تقویت فعالیتهای آن تحریک می کند.

روش کار به این صورت است که با استفاده ازدو الکترود، یکی قطب مثبت و دیگری قطب منفی از طریق یک پد اسفنجی که با محلول رسانا خیس گردیده است ، جریان الکتریکی رابا عبورازپوست سروجمجمه به سطح قشرمغزمی رساند. جریانی که به نواحی لازم می رسد، نورونها را دارای بار الکتریکی کرده و باعث ایجاد قطب مثبت و منفی می گردد که منجربه تغییرفعالیت آن ناحیه می شود.

بنا به اختلالی که وجود دارد، موارد زیردراین روش درمانی تغییر می کند:

• شدت جریان الکتریکی، مدت و جهت آن
• محل قرارگیری هر یک از الکترودها
• اندازه پدهای اسفنجی مورداستفاده
• تعداد جلسات

TDCSدردرمان اختلالاتی مانند اضطراب، وسواس،اختلالات خوردن، بازتوانی پس ازسکته مغزی، پارکینسون، دردهای مزمن، اعتیاد، میگرن ، بیش فعالی، اسکیزوفرنی،اوتیسم، اختلال گفتاری، افسردگی و...به کارگرفته می شود.